تلاش اصلی کتاب حاضر در پاسخ به این پرسش بنیادی است که آیا بردگی انسان در تاریخ به پایان رسیده است؟ یا در ادوار مختلف تاریخی، جوهر بردگی با دگردیسی در جوامع انسانی همچنان بازتولید می‌شود؟
بررسی خاستگاه برده‌داری در دوران باستان، انقیاد دینی در قرون‌وسطی و پارادوکس‌های لاینحلِ دوران رنسانس و روشنگری نشان می‌دهند که بردگی از درون بینش و منش آدمیان و در تعامل با ساختارهای اجتماعی همواره بازتولید می‌شود. واکاوی تجدد و پساتجدد، گویای آن است که انسان‌ها علی‌رغم صورتگری‌های رفاهی، دانشی و تکنولوژیک دنیای مدرن، همچنان در گرداب بردگی، ازخودبیگانگی، بی‌معنایی و بی‌هویتی دست‌وپا می‌زنند و در اعماق نیست‌انگاری همچون ابزاری تحت‌ارادۀ سوداگرانۀ اغیار قرار دارند.
عوامل بازآفرینی بردگی در دنیای معاصر از حوزه‌های متنوعی ازجمله تمایلات درونی انسان، ساختارهای اجتماعی، الگوهای مرسوم فرهنگی، قوانین حقوقی، نظام‌های سیاسی، فرآیندهای اقتصادی، رویکردهای تاریخی، یافته‌های فلسفی و علمی و قابلیت‌های تکنولوژیک برمی‌خیزند تا علیه حقوق ذاتی، آزادی و تعالی انسان صف‌آرایی کنند.
این کتاب با مروری بر سیر تحولات مهم تاریخی و تأمل در دیدگاه‌های اندیشمندان بزرگ سده‌های اخیر، نشان می‌دهد که آدمی برای برون‌رفت از چنین گرداب مهیبی که بردگی را در هر دوره با اطواری گوناگون بازتولید می‌کند، باید شجاعانه و شورمندانه مناسبات خود با خویش، جامعه و عالم هستی را در محک نقدهای بنیان‌برافکن قرار دهد.